رفع بوی بد فاضلاب

سایر راهکارهای خانگی موثر و سریع

علاوه بر ترکیب جوش‌شیرین و سرکه، چند راهکار خانگی ساده‌ی دیگر نیز وجود دارد که می‌توانید بسته به شرایط از آن‌ها استفاده کنید:

تمیز کردن فیزیکی لوله: پیش از هر چیز مطمئن شوید در دهانه لوله یا سیفون شیئی گیر نکرده باشد. مثلاً گرفتگی توسط مو یا باقی‌مانده غذا می‌تواند منبع بو باشد. با دستکش و یک سیم خمیده یا گیره، داخل لوله را تمیز کنید و مو، آشغال یا لجن تجمع‌یافته را بیرون بکشید. این کار به خصوص برای کف‌شوی حمام (جمع کردن موها) و سینک ظرفشویی آشپزخانه (جمع کردن تفاله‌ها از صافی) بسیار موثر است.

استفاده از آب جوش به تنهایی: اگر عجله دارید یا مواد دیگر در دسترس نیست، آب جوش یک راهکار فوری برای کاهش بوی بد است. مقدار زیادی آب در حال جوش را مستقیماً درون لوله بریزید. آب داغ بسیاری از باکتری‌ها را می‌کشد و چربی‌های چسبیده به دیواره لوله را تا حدی حل می‌کند. این کار را می‌توان هفته‌ای یک‌بار به عنوان اقدام پیشگیرانه نیز انجام داد تا لوله همیشه تمیز بماند.

تهویه مناسب و خوشبو کردن فضا: در حین انجام عملیات رفع بو، تهویه محیط را فراموش نکنید. پنجره‌ها را باز کنید یا هواکش روشن کنید تا بو تخلیه شود. گاهی بوی بد به خاطر ماندن هوا در فضای بسته تشدید می‌شود. پس از انجام تمیزکاری لوله، با روشن کردن هواکش حمام یا آشپزخانه اجازه دهید گازهای بدبو خارج شوند. می‌توانید برای چند دقیقه شمع معطر روشن کنید یا از خوشبوکننده هوا استفاده کنید تا بوی نامطبوع کاملاً از بین برود.

نمک و لیمو برای سینک آشپزخانه: یک ترفند کاربردی برای رفع بوی بد سینک ظرفشویی استفاده از نمک و پوست لیمو است. چند تکه یخ را همراه با یک‌دوم پیمانه نمک درشت داخل سینک (ترجیحاً دارای دستگاه خردکن زباله) بریزید. یخ و نمک با هم در تماس با جداره داخل لوله یا خردکن، رسوبات را می‌سایند و پاک می‌کنند. سپس چند برش پوست لیمو ترش را اضافه کنید و آب را باز کنید تا همراه یخ به داخل بروند. پوست مرکبات به خوشبو شدن لوله کمک می‌کند و بوی مطبوع لیمو را به جا می‌گذارد. این روش ساده بوی چربی و غذاهای مانده در لوله آشپزخانه را تا حد خوبی خنثی می‌کند.

استفاده محتاطانه از مایع سفیدکننده یا ضدعفونی‌کننده: اگر منشأ بو بیشتر باکتریایی باشد (مثلاً بوی شبیه تخم‌مرغ گندیده که نشان‌دهنده سولفید هیدروژن است)، می‌توانید از محلول سفیدکننده (وایتکس) رقیق‌شده نیز کمک بگیرید. مقداری وایتکس را با آب مخلوط کنید و در لوله بریزید و بگذارید ۱۰ دقیقه بماند. سپس حتماً با آب فراوان شستشو دهید. سفیدکننده باکتری‌ها و قارچ‌های مولد بو را نابود می‌کند. توجه: هرگز وایتکس را همزمان با سرکه یا سایر اسیدها استفاده نکنید، زیرا ترکیب آن‌ها گاز خطرناک تولید می‌کند. همچنین استفاده مکرر از سفیدکننده ممکن است به لوله‌ها آسیب بزند، پس فقط در صورت ضرورت و به‌ندرت از آن استفاده کنید.

محصولات تجاری آماده (در صورت لزوم): در بازار محلول‌ها و پودرهای لوله‌بازکن و بوگیر مخصوصی وجود دارند که برای رفع بوی بد فاضلاب طراحی شده‌اند. اگر روش‌های طبیعی بالا موثر نبود یا به دنبال راه سریع‌تری هستید، می‌توانید از این محصولات استفاده کنید. برای مثال، محلول‌های آنزیمی تجزیه‌کننده مواد آلی، قرص‌های خوشبوکننده چاه و پودرهای لوله‌بازکن قلیایی از گزینه‌های موجود هستند. هنگام استفاده از این محصولات، دستورالعمل روی بسته‌بندی را رعایت کنید و نکات ایمنی (مانند تهویه و استفاده از دستکش) را فراموش نکنید.

با استفاده از راهکارهای خانگی فوق، در اغلب موارد مشکل بوی فاضلاب برطرف می‌شود. پس از تمیز کردن و رفع بو، نوبت آن است که اقدامات پیشگیرانه انجام دهید تا این مشکل دوباره تکرار نشود. در بخش بعدی مهم‌ترین توصیه‌ها برای جلوگیری از ایجاد مجدد بو را مرور می‌کنیم.
روش‌های پیشگیری از ایجاد بوی بد فاضلاب

پیشگیری همیشه بهتر از درمان است. با چند عادت ساده می‌توانید جلوی ایجاد بوی نامطبوع فاضلاب در خانه را بگیرید و نیاز به تمیزکاری‌های سنگین را کاهش دهید:

تمیز کردن منظم لوله‌ها و سیفون‌ها: به صورت دوره‌ای (مثلاً ماهی یک‌بار) لوله‌های سینک آشپزخانه، روشویی و کف‌شوی حمام را تمیز کنید. می‌توانید از همان روش جوش‌شیرین و سرکه یا ریختن آب جوش به طور منظم استفاده کنید تا هرگونه چربی یا جرم پیش از بو گرفتن پاک شود. این کار بوی بد را پیش از شدت گرفتن، خنثی می‌کند.

پرهیز از ریختن پسماند و چربی در فاضلاب: هرگز باقی‌مانده غذا، روغن و چربی‌های پخت‌وپز را مستقیماً داخل سینک نریزید. این مواد به دیواره لوله می‌چسبند و منبع تغذیه باکتری‌های بدبو می‌شوند. باقی‌مانده‌های غذا را در سطل زباله بریزید و روغن مصرف‌شده را در ظرف جداگانه جمع‌آوری کرده و دفع کنید. همچنین تفاله چای و قهوه را مستقیماً داخل سینک خالی نکنید چون در لوله رسوب می‌کنند.

استفاده از صافی و توری در دهانه‌ی لوله‌ها: یک راه ساده برای جلوگیری از ورود مواد زائد به لوله، قرار دادن صافی (توری) در دهانه سینک و کف‌شوی است. این صافی مو، خورده‌های غذا و اجسام ریز را می‌گیرد و نمی‌گذارد وارد لوله شوند. بعد از هر بار شستشو، صافی را تمیز کنید و مواد جمع‌شده را دور بیندازید تا همیشه عملکرد خوبی داشته باشد.

اطمینان از وجود سیفون استاندارد: سیفون همان خمیدگی U شکل لوله است که همیشه مقداری آب در خود نگه می‌دارد و مانند یک درپوش جلوی خروج گازهای فاضلاب را می‌گیرد. اطمینان حاصل کنید هر کدام از وسایل بهداشتی (سینک، روشویی، کف‌شوی، توالت) سیفون مناسب و سالمی داشته باشند. اگر بوی بد به طور مداوم حس می‌شود، ممکن است سیفون آن بخش درست کار نکند یا نشتی داشته باشد. در این صورت باید نسبت به تعمیر یا تعویض سیفون اقدام کنید. همچنین در مواقعی که مدت طولانی از یک لوله استفاده نمی‌کنید (مثلاً حمامی که کم استفاده می‌شود)، هر چند روز یک بار کمی آب درون سیفون آن بریزید تا خشک نشود. خشک شدن سیفون راه ورود بو را باز می‌کند.

نگهداری مناسب سیستم فاضلاب: هر چند وقت یک‌بار نگاهی به لوله‌های فاضلاب بیندازید و از عدم وجود نشتی یا ترک اطمینان حاصل کنید. نشتی‌های کوچک از اتصالات یا ترک‌های لوله می‌تواند باعث خروج بوی فاضلاب به داخل ساختمان شود. اگر متوجه نم یا بوی مداوم اطراف یک لوله خاص شدید، از یک متخصص برای بررسی و رفع مشکل کمک بگیرید. همچنین مطمئن شوید مسیر ونت (هواکش لوله فاضلاب) ساختمان باز باشد؛ ونت همان لوله‌ای است که گازهای فاضلاب را به پشت‌بام هدایت می‌کند. گرفتگی یا بسته بودن آن می‌تواند بو را به داخل خانه برگرداند.

خشک نگه داشتن محیط اطراف خروجی فاضلاب: محل اتصال لوله فاضلاب کف به کاشی (خصوصاً در حمام و توالت) را تمیز و خشک نگه دارید. آب جمع‌شده دور دهانه چاه می‌تواند در درزها نفوذ کرده و پس از راکد ماندن، ایجاد بوی ناخوشایند کند. پس از حمام یا شستشو، با طی یا دستمال اطراف کف‌شوی را خشک کنید.

استفاده دوره‌ای از محلول‌های تمیزکننده: علاوه بر روش‌های طبیعی، می‌توانید هر از گاهی از محصولات مخصوص پاکسازی لوله و رفع بو استفاده کنید. برای مثال، استفاده از آنزیم‌های تجزیه‌کننده فاضلاب به صورت ماهانه کمک می‌کند مواد آلی قبل از تعفن تجزیه شوند. یا می‌توانید از قرص‌های بوگیر چاه طبق دستورالعمل استفاده کنید تا همیشه لوله‌ها خوشبو بمانند. استفاده‌ی دوره‌ای و درست از این محصولات آسیبی به لوله‌ها نمی‌زند و در کنار روش‌های خانگی، مانع شکل‌گیری بو در بلندمدت می‌شود.

با رعایت نکات پیشگیرانه بالا، احتمال ایجاد بوی بد فاضلاب در خانه شما به حداقل می‌رسد. یادتان باشد که نظافت مستمر لوله‌ها و توجه به علائم اولیه بو (مثل حس کردن بوی ضعیف قبل از شدت گرفتن) شما را از دردسرهای بعدی نجات می‌دهد. اگر هم با وجود تمام این موارد، باز بوی بدی احساس کردید، شاید زمان آن رسیده باشد که از یک محصول تخصصی کمک بگیرید یا با یک تکنسین لوله‌کش مشورت کنید.

در نهایت، انجام همین کارهای ساده‌ی خانگی و استفاده به‌موقع از محصولات مناسب به شما کمک می‌کند همواره خانه‌ای تمیز و بدون بوی نامطبوع فاضلاب داشته باشید.